Πλησιάζει ο απολογισμός μου.
Ζεσταίνω τα κορμί μου για την μεγάλη παύση που χωρίζει την ικανοποίηση απο την στέρηση. Αρχίζω δειλά ν' αναπνέω τον αέρα που είχες ρούφηξει. Παρατηρώ τις ζωγραφιές των άκρων σου περιμένοντας το βλέμμα που συμφωνήσαμε. Σιωπηλό κάλεσμα με ευσυνειδησία και περίσσια σιγουριά. Τέσσερα βήματα. Όχι δικά σου. Δεν θα με περπατήσεις ποτέ εσύ εμένα! Δύο χέρια απλώνονται, με συνέπεια χωρίς ενδοιασμό, γραπώνονται απ' το σημείο που καίει και το στροβιλίζουν σ' έναν ανολοκλήρωτο κύκλο που καταλήγει πάντοτε σε πτώση. Ελεγχόμενη πτώση. Ελεγχόμενη έλξη. Αφήνω λίγο απο μένα στο δεξί σου μάγουλο για να με κουβαλάς μέχρι το χειροκρότημα.
Μια στιγμή απ' αυτές όπου ζεις μόνο στο παρόν.
Ζεσταίνω τα κορμί μου για την μεγάλη παύση που χωρίζει την ικανοποίηση απο την στέρηση. Αρχίζω δειλά ν' αναπνέω τον αέρα που είχες ρούφηξει. Παρατηρώ τις ζωγραφιές των άκρων σου περιμένοντας το βλέμμα που συμφωνήσαμε. Σιωπηλό κάλεσμα με ευσυνειδησία και περίσσια σιγουριά. Τέσσερα βήματα. Όχι δικά σου. Δεν θα με περπατήσεις ποτέ εσύ εμένα! Δύο χέρια απλώνονται, με συνέπεια χωρίς ενδοιασμό, γραπώνονται απ' το σημείο που καίει και το στροβιλίζουν σ' έναν ανολοκλήρωτο κύκλο που καταλήγει πάντοτε σε πτώση. Ελεγχόμενη πτώση. Ελεγχόμενη έλξη. Αφήνω λίγο απο μένα στο δεξί σου μάγουλο για να με κουβαλάς μέχρι το χειροκρότημα.
Μια στιγμή απ' αυτές όπου ζεις μόνο στο παρόν.
Σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά, ν' ανασάνει η ψυχή μου
κι όλα όσα δεν σου υποχέθηκα ποτέ
τα σκορπίζω στα χαμόγελα
να τα βρουν οι προηγούμενοι κι όλ' οι επόμενοι εαυτοί μου
που τους κορόιδεψε η αγάπη
έρμαια μιας ύπαρξης που ποτέ δεν θα μου αρκεί.
Μην ξεγελιέσαι αγάπη μου,
όλοι στο μεταίχμιο είμαστε καταδικασμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου