Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

(δι)αφανής μεμβράνη

σκέφτομαι γραμμές.
Τώρα πάλι θα γίνει αυτό που γίνεται κάθε φορά.
Καταπίνεις μ'ένα χαμόγελο το θέμα, αλλιώς όλο αυτό θα καταλήξει μια ακόμα λυπητερή ιστορία.
Άντε άντε!Τράβα να βρεις τρόπους να πνίξεις μια αίσθηση, για να μην σε πνίξει αυτή.
Μα...παρακαλώ περάστε!
Πουλάμε σήμερα.

τελικά τι γίνεται ρε παιδάκι μου; αυτό το πράγμα σε τρώει για μεζέ και μετά τους πιστεύεις που σου λένε πως έτσι μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για σένα, ή μήπως απομακρύνεσαι όλο και πιο πολύ απο κάθετι δικό σου και τρέχεις και γυρεύεις; τρέχα γύρευε αφού σ'αρέσει!
εμένα μου θυμίζει ένα όνειρό μου που ήμουν ένας άλλος εαυτός που περίμενε τον προηγούμενο να'ρθει να τον φτύσει.

Αναγνώστες