Διαβάζοντας...

"Στην εποχή μας μιλάμε,μα δεν λέμε τίποτα."διάβασα

Δεν αναφερόταν στην δική μας εποχή,αλλά αποδείχτηκε διαχρονικό φαινόμενο.

Επίσης στην εποχή μας μιλάμε και λέμε περισσότερα απ'όσα θέλουμε να πούμε-κυρίως περισσότερα απ'όσα μπορούμε να κάνουμε-,και δυστυχώς περισσότερα απ'όσα μπορούμε πραγματικά να πιστέψουμε.

Κι εγώ που με λόγια είχα μάθει πάντα να μιλάω,τώρα αναζητώ τις πράξεις.Σε μένα και σε όλους.

Ακούς και υποσυνείδητα πείθεις τον εαυτό σου,οτι αυτό που ακούς το βλέπεις,οτι ξεκινάει να σου δίνεται τη στιγμή που ειπώνεται.

Κάθε αλήθεια φανερώνει ένα κρυμμένο ψέμα,μα και σ'ένα ψέμα στηρίχθηκε για να φανερωθεί.

Άν δεν υπήρχαν ψέματα δεν θα υπήρχαν οι αλήθειες.Κι αν δεν υπήρχαν αλήθειες δεν θα αντιπαθούσαμε τόσο το ψέμα.Αντιπαθούμε ο,τι μας βλάπτει,ο,τι μας φθείρει και μας πονάει.Φοβόμαστε τ'αντίθετά του.Μα ο φόβος περπατάει πλάι σε κάθε προσμονή.

Με τον ίδιο τρόπο που οι εμείς οι άνθρωποι φτιάχνουμε την ιστορία μας,φτιάχνουμε και τις αλήθειες μας,ζούμε μαζί τους και τις ερμηνεύουμε.

Κι εκεί που πιστεύεις οτι βουλιάζεις σ'ένα ψέμα,πάλι μία αλήθεια θα ψάξεις για να σωθείς.

Κι ας βουλιάξει κάποιους άλλους αντί για σένα;

Χθες στ'όνειρό μου,πνίγηκα σ'ένα Δάκρυ.

Έψαχνα το Βλέμμα που φορούσες.

Μα εκείνο το Κορμί χόρευε στη γωνία και με κορόιδευε.

Έψαχνα και το Μετά που μας είχα τάξει.

Ένα Εγώ ήταν κρυμμένο κάπου στα σπαράγματα.

Μάλλον Κάποιος θα το ξέχασε...

Την επόμενη φορά αυτόν θα ψάχνω.

Θυμήσου!

Σβήσε το φως πριν την καληνύχτα.

Δεν θα στο πω.Θα στο χορέψω.

Ένα βημα μπρος,δύο πίσω.Πίσω σε τί; Ιδέα δεν εχω.

Το βλέμμα χαμηλά για την ώρα.Ασφάλεια.Ξυπνούν πρώτα τα χέρια,να σε ψάξουν.Όλες οι αισθήσεις κύλησαν και κρεμάστηκαν στις άκρες των δακτύλων·θα στάξουν κάτω μία μία κι εγώ θα μείνω μόνη,όπως πρέπει.Πόδια καρφιτσωμένα στο έδαφος.Λιώνει το έδαφος.Λιώνουν τα πόδια.Ανεβαίνουν τα χέρια.Αγγίζουν το κεφάλι.Τώρα κοιτάω εσένα. Τα μάτια έχουν κλείσει.Ανάμεσα σ'εκείνους που δείχνουν,σήμερα εγώ θα βλέπω.Επιλογή.Ένα σώμα κινείται.Δικό μου θα'ναι.Σταματάει.Μια ανάσα μόνο φτάνει.Μια ανάσα και μια μυρωδιά.Φύγε.Έφυγα.Τρέξε.Έτρεξα.Και τώρα οι στροφές,για να μεθύσω το μυαλό μου και το σώμα.Και γυρίζω.Και γυρίζω.Και γυρίζω.Σε μενα αυτή τη φορά,μόνο αυτή.Και γυρίζω.Και γυρίζω.Πέτα.Δεν μπορώ.Άλμα με πτώση.Πτώση για άλμα.Ένα πόδι στο έδαφος,ένα χέρι ψηλά.Τράβηξέ με.Τώρα άσε με.Βουτιά στα ξεχασμένα μου "θυμάμαι".Ανάδυση.Πάλι ενα πόδι,είναι αργά και για τα δύο.Ψάξε.Έψαξα.Ψάξε πάλι.Τεράστιες κινήσεις,σαν αγκαλιές,ανικανοποίητες.Δεν σταματώ,αν σταματήσω τώρα θα χαθώ.Εισπνοές για μένα.Εκπνοές για'κείνους.Τα πόδια σχεδιάζουν,το σώμα πιστά ακολουθεί.Τώρα ποιά είσαι;Είμαι εσύ.Κι εσύ.Κι εσύ.Κι εσύ εκει πίσω.Τώρα ησυχία,για να πώ το μυστικό.Συνέχισε.Για πού;Στροφή.Βουτιά.Κυλήσου απαλά,ζήτα επαφή.Την απαιτώ.Τώρα βήματα ψιθυριστά να μην μ'ακούσει κανείς.Αν σταματήσεις τώρα θα χαθείς.Χάθηκα.

Ένα βήμα μπρος.Κι άλλο ένα.Χέρια,στήθος,κεφάλι στον ουρανό.Μάτια ανοιχτά.Παραδομένα.

Μην ανησυχείς.Εκεί που μ'έχασα θα με βρίσκω πάντα.