Διαβάζοντας...

"Στην εποχή μας μιλάμε,μα δεν λέμε τίποτα."διάβασα

Δεν αναφερόταν στην δική μας εποχή,αλλά αποδείχτηκε διαχρονικό φαινόμενο.

Επίσης στην εποχή μας μιλάμε και λέμε περισσότερα απ'όσα θέλουμε να πούμε-κυρίως περισσότερα απ'όσα μπορούμε να κάνουμε-,και δυστυχώς περισσότερα απ'όσα μπορούμε πραγματικά να πιστέψουμε.

Κι εγώ που με λόγια είχα μάθει πάντα να μιλάω,τώρα αναζητώ τις πράξεις.Σε μένα και σε όλους.

Ακούς και υποσυνείδητα πείθεις τον εαυτό σου,οτι αυτό που ακούς το βλέπεις,οτι ξεκινάει να σου δίνεται τη στιγμή που ειπώνεται.

Κάθε αλήθεια φανερώνει ένα κρυμμένο ψέμα,μα και σ'ένα ψέμα στηρίχθηκε για να φανερωθεί.

Άν δεν υπήρχαν ψέματα δεν θα υπήρχαν οι αλήθειες.Κι αν δεν υπήρχαν αλήθειες δεν θα αντιπαθούσαμε τόσο το ψέμα.Αντιπαθούμε ο,τι μας βλάπτει,ο,τι μας φθείρει και μας πονάει.Φοβόμαστε τ'αντίθετά του.Μα ο φόβος περπατάει πλάι σε κάθε προσμονή.

Με τον ίδιο τρόπο που οι εμείς οι άνθρωποι φτιάχνουμε την ιστορία μας,φτιάχνουμε και τις αλήθειες μας,ζούμε μαζί τους και τις ερμηνεύουμε.

Κι εκεί που πιστεύεις οτι βουλιάζεις σ'ένα ψέμα,πάλι μία αλήθεια θα ψάξεις για να σωθείς.

Κι ας βουλιάξει κάποιους άλλους αντί για σένα;