Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Βουτιά

Εισπνοή, σαν ρουφιξιά, διψασμένη.
Παύση.

Οι πληγές στην επιφάνεια. Εδώ γυμνή και μόνη, τυλιγμένη στην ίδια ακαθόριστη μελωδία. Μετράω τα μπαλώματα. Χαλαρώνουν οι κλωστές.
Πιο βαθιά.
Τα κομμάτια μου σκορπισμένα σε καθίσματα.
Πιο βαθιά.
Και κάπου στις ρόδες μπλέχτηκα...Μα όταν κάποιος θέλει κάτι το κυνηγάει, δεν κυνηγιέται απ'αυτό.
Πιο βαθιά.
Μπαρ:Ροδανθός. Ταλέντο στην ευγνωμοσύνη.
Πιο βαθιά.
Ν'ανάψουμε μια φωτιά να λιώσουν τα κορμιά μας. Κι εγώ; Εγώ τί; Εγώ χωρίς εσένα. Προσποιούμαι μια ψυχρότητα που μοιάζει με τη δική σου, ελπίζοντας πως θα σε βρω εκεί που σ'έκρυψα.
Πιο βαθιά.
Ανέβασέ μας ψηλά, να μην μας φτάνει κανείς. Αναγκαία απόσταση.
Πιο βαθιά.
"Όποιος απέτυχε στον αποχαιρετισμό, ας μην περιμένει και πολλά απο το ξανασμίξιμο."
 Χαμόγελα και έρωτες. Χίλιες φορές έρωτες!
Πιο βαθιά.
Κοιμούνται. Να μην κρυώνουν. Να ονειρεύονται.
Φτάσαμε.

Δίνω μια και βγαίνω στην επιφάνεια·
δάκρυα πιο αλμυρά απ΄τη θάλασσα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες