...με παραμύθια να με μεγαλώσεις.Να μάθω να ελπίζω.

Έλα,πάμε να σου δείξω...


Μουσική παρακαλώ!
 ...ν'αγκαλιαστούν τα είδωλα.

-Την βλέπεις την κυρία εκεί πίσω με το τεράστιο καπέλο;
-Είναι όμορφη!
-Την λένε Μελαγχολία.
Τώρα περπάτα στις μύτες των ποδιών σου.
Να έτσι!
Κι ας λιώνουμε όταν σκοτεινιάζει.
Θα σου δώσω και τη δική μου την Ανάσα.

 -Τώρα φόρα το μαγιό σου να βουτήξουμε στ'Αδιέξοδο.
Εκείνο το πολύχρωμο που φορούσες κι έμοιαζες σαν μια Ιδέα.
-Όχι σήμερα,κρυώνω.
-Έλα τότε,έλα να σε πάω στο δωμάτιο με τις Ζήλιες.Εκεί είναι ζεστά.
-Κι εκεί;
-Εκεί ειν'οι Επιτυχίες,που φορούν τις μάσκες για να μην τις ξεχωρίζεις.
...πιο μετά εκεί.Έχουμε χρόνο.Τον φύλαξα σ'ενα μικρό κουτί.

Πρόσεχε μην μείνεις πίσω.Το μπροστά είναι το δικό μας.

-Κοίτα εκεί!
-Πάλι παίζουν κρυφτό τα Όνειρα...
-Άσε με να κρυφτώ κι εγώ,να γίνω μια λαχτάρα

να σε γαργαλήσω...
να σε ψιλαφίσω...
να σου κάνω Φου! 

και να σε σβήσω.