Ψάχνω να σε βρω μέσα σε εικόνες και ήχους.
Θυμάμαι...
Κάθε λέξη μ'αγκάλιαζε,λες και δεν είχε ξαναβγεί απο άλλα χείλη.
Κάθε αναστεναγμός με τύλιγε,λες και μέσα σου κατοικούσαν όλοι οι πόθοι.
Κάθε βλέμμα ανεξήγητα οικείο,λες και ήσουν εσύ η συντροφιά στα μακρινά εκείνα όνειρα.
Θυμάμαι...
Η ανάμνησή σου πλανιέται γύρω μου,γνώριμη πια,δεν με φοβίζει.
Παραδομένη στη γλυκιά θύμηση της φωνής σου
ατόφια.
Θυμάμαι...
Όπου κι αν πηγαίνω κουβαλάω κι εσένα πια μαζί μου.
Χρειάζεσαι ένα όνομα κι ένα φιλί.
Ίσως σου πρέπει η λησμονιά.
Όμως εγώ θυμάμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου