Σάββατο 7 Μαΐου 2016

"Μην τρίζεις τα δόντια σου. Κοιμήσου."

Πήγαινε πίσω σ' εκείνη την πόλη και κοίταξέ τα όλα με προσοχή
και με αγάπη...


Ηράκλειο, 06/01/16

Βρίσκομαι πάλι γυμνή μπροστά σου. Ανώμαλη σάρκα.
Σηκώνω το δεξί μου χέρι και ακουμπάω την παλάμη μου στο στήθους σου.
Γέρνω απαλά το κεφάλι μου προς τ' αριστερά και σε κοιτάζω.
Έχω βρεί σενάρια που μας χωράνε.
Δεν σε ονειρεύτηκα.
Δεν περίμενα εσένα.
Μία συγγνώμη θυμίζει νερό.
Γυμνή μπροστά σου.
Μπορεί και τέλος

Αθήνα, 17/02/16

Ήλιος. Είναι ζεστά. Ανυπομονώ. Θα μπορούσα να είμαι οτιδήποτε τώρα. Τότε. Αν καταφέρω να ξετρυπώσω κάποιον πόθο σου, θα υπάρξω για λίγο κουβαλώντας την ευθύνη της ικανοποίησης του. Δεν άντεχω να περιμένω. Σου ψιθυρίζω να έρθεις, χαιδεύοντας απαλά το σημείο όπου θα ξάπλωνε το σώμα σου. Μέσα απο τον καπνό σου, τα υγρά μας, σε ζήτησα με όλη την ειλικρίνεια που μπορούσα να χωρέσω τότε. Τώρα.
Σ' εκείνη τη σελίδα όπου ξαπλώνεις τα βράδια και σιγοτραγουδάς ζαλισμένος, πέρα μακριά απο τις εκκρίσεις του μυαλού σου, θυμήσου, πώς κανένας δεν αξίζει να είναι μόνος του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες