Σηκώθηκε νωχελικά και άνοιξε το παράθυρο.
Το θυμήθηκα το συναίσθημα.
Ματαιότητα.
Μόνο που.
Θα μπορούσες, σε παρακαλώ, να διαβάσεις τις σκέψεις μου; Δυνατά και καθαρά, χωρίς διακοπή.
Θα ήθελα να σ' ακούσω να λες όλ' αυτά που δεν μπορώ να ονομάσω.
Γύρισε πάλι πίσω και ξάπλωσε δίπλα της.
Η αφοσίωση σε παίρνει γλυκά απο το χέρι και σε οδηγεί στο εγωισμό, σκέφτηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου